Waarom quarantaine met kinderen eigenlijk best ruk is
Sherita woont in Colombia dat tot eind juni 2020 nog in totale lockdown is en zit samen met haar 3 jarige dochtertje al 3 maanden in quarantaine. Voor Mommy Knows Best schreef ze haar eerlijke en heerlijke verhaal over hoe zij deze quarantaine periode tijdens het Coronavirus ervaart.
Quarantaine: “Afzondering om verspreiding van een besmettelijke ziekte te voorkomen”. Quarantaine komt van het woord veertig in het Frans en verwijst naar de 40 dagen vastentijd. De Fransen hebben deze term overgenomen uit de Italiaanse taal; rond 1400 werden schepen uit het verre Oosten bij terugkomst in de haven in Italië veertig dagen in isolatie gehouden om verspreiding van besmettelijke ziekten te voorkomen. De duur van deze isolatieperiode hing samen met de duur van de kerkelijke vastenperiode.
“Ik vind het HEER-LIJK om de hele dag met m’n kinderen te spelen.” Met argusogen bekijk ik het profiel van deze moeder. Wie is dit? Shit, ze ziet er nog normaal uit ook. Het is geen alien en ook geen Moeder Theresa. Het is gewoon een moeder zoals jij en ik. Waarom geniet zij wél van de quarantaine en vlieg ik zo’n 5 keer per dag tegen de muren op – samen met mijn 3-jarige?
Het Coronavirus, een geschenk uit de hemel?
Sinds het begin van de uitbraak van het Coronavirus zijn meer dan 6,7 miljoen mensen besmet geraakt. En bijna een half miljoen mensen zijn er aan overleden. Onvoorspelbaar en griezelig, als je het mij vraagt. En alsof dat nog niet erg genoeg is, zit ik al 3 maanden in quarantaine met een peuter die ik 24/7 moet vermaken.
Toch doen veel ouders alsof het Coronavirus een geschenk uit de hemel is. “Ja, het is even omschakelen, maar man, o, man wat geniet ik ervan dat ik m’n kindjes thuis heb.”
#Dankbaar
Begrijp me niet verkeerd. Ik ben #dankbaar voor mijn dochter, maar mensen die de volgende uitspraken doen mogen echt achter het behang worden geplakt.
- Je krijgt die tijd met je kinderen nooit meer terug dus geniet er maar van
- Oh wat is het fijn om zo terug naar de basis te gaan
- Ik leer mijn kind nu echt kennen
- We bloeien helemaal op
- We doen eigenlijk de hele dag alleen maar leuke dingen
Wat moet ik daar nou weer mee? Geef mij maar een Julien Althuisius die naar eigen zeggen niet geschikt is voor een papadag. Heel Nederland had een mening over hem, maar ik dacht alleen maar high five, Julien. Dank je wel voor je zelfkennis en voor het toegeven hoe retezwaar het soms is.
Quarantaine met je kind is gewoon uitzichtloos en saai
Het leukste van het moederzijn en van het tijd doorbrengen met m’n dochter kan nu niet meer: samen de wereld ontdekken. Misschien sloeg ik door, maar m’n dochter vroeg elke ochtend “waar gaan we vandaag naartoe, mama?”
En ja hoor, elke dag had ik weer een leuke buitenactiviteit gepland. Want tja, ik houd nou eenmaal van buiten zijn. Door het Coronavirus gaat dat nu niet meer en daar baal ik echt van.
Daarbij opgeteld zit ik een land waar de quarantaine streng is, de gezondheidszorg slecht is, en werk ik als zelfstandige gewoon door. De grens tussen werk en privéleven bestaat niet meer.
Leren klagen als remedie
Toen ik wéér een lange dag voor me had, bereveel werk te doen had, en om 7 uur ‘s morgens al pannenkoeken had gebakken, in de tuin had gespeeld én een puzzel had gemaakt, stuurde ik een klaagberichtje naar een vriendin.
Toen ik me aan het einde van m’n berichtje verontschuldigde voor mijn geklaag zei ze dat altijd positief zijn ook niet oké was. “Dat is een soort van de situatie ontkennen,” zei ze. Die gedachte sloeg in als een donderslag bij heldere hemel. Ze had helemaal gelijk.
Ik mag best klagen dat ik de quarantaine gewoon ruk vind zo. Begrijp me niet verkeerd, ik hou van m’n dochter en ze is de allerleukste, maar HALLO, ik besta ook nog!
Extreme quarantaine: better safe than sorry
Misschien wordt de complete lockdown hier in Colombia door de buitenwereld als overdreven gezien: Voor een beperkt aantal doeleinden mag één lid per gezin de straat op, waaronder het doen van boodschappen, kopen van medicijnen, uitlaten van een huisdier, bezoeken aan een dokter en (afhankelijk van de stad) onder bepaalde voorwaarden nabij huis wandelen of sporten. Het dragen van een mondkapje is buiten het huis ten alle tijden en voor mensen van alle leeftijden verplicht. In sommige steden gelden aanvullende maatregelen. Mensen die zich niet houden aan de maatregelen, riskeren hoge boetes en straffen. (nederlandwereldwijd.nl)
In Nederland is de aanpak van het Coronavirus bijvoorbeeld verre van extreem. Maar hey, het is onze eerste pandemie, dus wie weet hoe het eigenlijk hoort?
Ik heb veel vrienden in Madrid. En ze werden helemaal gek vanwege de extreme lockdown. Toch bleven er daar veel slachtoffers vallen en daarom ben ik liever extra voorzichtig. Er zijn zoveel onderzoeken, informatie en verschillende aanpakken, maar niemand weet eigenlijk wat nou wijsheid is. Dus ik volg hier braaf de regels en sluit mezelf op, hoe vervelend ik het ook vind.
Hoe wordt mijn post-corona leven?
Ik klaag natuurlijk wel heel stoer, maar eigenlijk voel ik me natuurlijk gewoon schuldig. Schuldig dat ik niet 24/7 met m’n dochter wil spelen. Schuldig dat ik ‘r achter de telefoon zet. Schuldig dat ik haar nu niet het leven kan geven wat ik voor haar wens. Schuldig dat ze niet met vriendjes kan spelen. Schuldig dat ik af en toe uit m’n slof schiet.
Maar omdat ik lief wil zijn voor mezelf probeer ik dat gevoel opzij te zetten. Mijn dochter is gezond, gelukkig, ontwikkeld zich goed en is blij. En dat is het belangrijkste voor nu.
En beetje bij beetje durf ik weer aan de toekomst te denken. Mijn doel na het Coronavirus? Ik kan niet wachten tot m’n dochter weer naar een schooltje gaat. Maar wel als alles veilig is, natuurlijk. Dus ik neem nog maar even een kopje koffie en zet m’n dochter nog héél even achter de telefoon. Ik houd het nog wel even vol totdat de mondkapjes- en anderhalvemetersamenleving over is.
Zo lang kan het niet meer duren, toch?
Sherita, team MOMMY KNOWS BEST
Laat ons weten hoe jij de quarantaine ervaart/hebt ervaren door hieronder te reageren. Vond je het een leuk artikel, delen vinden wij vet lief!
