De strijd van ongewenste kinderloosheid: Het verhaal van Karla die na 5 jaar knokken toch een kindje kreeg

We kregen een brief van een mama die haar verhaal wilde delen. Waarom? Omdat ze het belangrijk vindt om een onderwerp die eigenlijk taboe is te doorbreken. De reis naar moederschap is namelijk niet voor iedereen even makkelijk (één op de zes stellen heeft fertiliteitsproblemen) en ze deelt haar verhaal.

“Een jaar geleden dacht ik nog dat ik nooit kinderen zou kunnen krijgen, ik had alle hoop opgegeven. We waren aan het kijken naar de mogelijkheden om een kindje te adopteren en dat voelde goed. Mijn man wilde nog één laatste IVF poging doen, aangemoedigd door doktoren. Ik had niet het idee dat het zou lukken, maar deed het voor hem en om zo het hele IVF proces af te kunnen sluiten, een langdurig en zwaar traject. Maar wonderen bestaan en negen dagen geleden kwam ons kleine meisje in ons leven”.

Onvrijwillig kinderloos

Zwanger raken ging voor ons niet zo makkelijk als voor de meeste anderen. Het was een strijd van 4,5 jaar voordat het eindelijk zover was. Met dit artikel wil ik graag van de gelegenheid gebruik maken om de aandacht te vestigen op de strijd die veel onvrijwillig kinderloze vrouwen ondergaan in stilte. Want hoe vreemd het ook mag lijken in het jaar 2020, het is blijkbaar nog steeds een taboe onderwerp. Ik ben in deze afgelopen jaren veel onwetendheid, ongevoeligheid en vooroordelen tegengekomen wat me heeft me verrast en soms ook erg verdrietig heeft gemaakt.

Kinderwens

Ik verlangde op mijn 30^e absoluut nog niet naar kinderen, ik had duizend andere dingen waar ik mezelf aan wilde wijden. Pas vanaf mijn 35^e begonnen mijn eierstokken te rammelen en mijn kinderwens te groeien. Maar toen het niet lukte, merkte ik dat een blije kinderwens al snel veranderde in onvrijwillige en ongelukkige kinderloosheid, zeker wanneer je je realiseert dat de keuze om kinderen te krijgen niet bij jou ligt. Het leven geeft je een behoorlijk harde klap en een les in nederigheid wanneer je je realiseert dat je niets kunt doen om de kansen te verbeteren. Het maakt niet uit of je gezond eet, de marathon loopt en nog nooit een sigaret in je leven hebt gerookt. En vaak kan dit zo verschrikkelijk oneerlijk voelen. Maar het is zoals het is en onvrijwillige kinderloosheid kan iedereen raken.

 

Zwangerschap afbreken

Je leeft in constante onzekerheid en je kinderwens en het niet lukken daarvan bepaalt het hele dagelijkse leven in ieder opzicht. Elke maand werden we geconfronteerd met nederlaag op nederlaag met intens verdriet tot gevolg. Ik heb op zoveel stokjes geplast zonder plus te krijgen. Helaas hebben we ook nog één zwangerschap die eindelijk gelukt was af moeten breken. Enorm verdriet en een schok om er achter te komen dat het kindje dat we verwachtten zo’n ernstige hartafwijking had dat het niet kon overleven en zo gedwongen werden om de verschrikkelijke beslissing te nemen om zwangerschap af te breken.

Gelukt!

We hebben tonnen naalden, hormonen en medische ingrepen ondergaan om de natuur op weg te helpen. De weg was lang maar eindelijk is het gelukt! Het voelt nog steeds onwerkelijk en ongelooflijk dat ze hier is. En ook al zijn alle kinderen wonderen, ze voelt als een extra groot wonder.

Taboe

Ik weet dat we niet alleen zijn in het maken van een zware reis naar moederschap. Ik weet dat er veel mensen zijn die worstelen. Helaas vaak stilletjes. Ik wou dat het minder taboe was om over onvrijwillige kinderloosheid te praten. Veel mensen kunnen er niet over praten als ze midden in het proces zitten, het is te dicht bij de gevoelens. Maar ik denk dat meer mensen het aankunnen als onvruchtbaarheid minder geassocieerd zou worden met schuldgevoel, schaamte en taboe. Ik heb tijdens dit proces zoveel steun gevoeld van bekende en onbekende vrouwen in dezelfde positie. Het heeft me enorm geholpen. Maar ik zou willen dat zelfs degenen die niet zelf getroffen zijn meer openlijk geconfronteerd worden met het verdriet dat velen onvrijwillig kinderloos dragen.

Stop met de vragen

En kunnen we niet gewoon stoppen met die vragen als ‘Heb je kinderen?’, ‘Begint het niet eens tijd voor je te worden?’ of ‘Wanneer komt de tweede?’. En alle vragen zoals ‘Relax’ en ‘Het komt vanzelf’ – zeg het gewoon niet! Degene aan wie je het vraagt worstelt misschien al jaren, heeft misschien zijn vijfde miskraam gehad of misschien net de laatste mededeling gekregen dat het nooit gaat lukken…..

Dank je wel aan degenen die erin geslaagd zijn om dit artikel uit te lezen! En aan degenen onder jullie die het gelezen hebben en die misschien midden in de reis zijn die we hebben gemaakt – alle liefde en kracht voor jullie! Mijn hart zal altijd bij jou zijn die knokken om een kindje te krijgen.

En jij kleine mooie meid die nog geen naam heeft – bedankt voor je komst! ❤️

Liefs K.